Eén zwaluw maakt de lente niet
De geur van het voorjaar. Als ik naar buiten staar van achter mijn beeldscherm, trek ik het bijna niet meer. De volle zon, fluitende vogels, de tikkende specht en zelfs de eekhoorns laten zich weer vlakbij het kamerraam zien. Nog een paar uur en mijn werk is afgerond, een korte avondsessie met deze weersomstandigheden moet voldoende zijn om een karper te strikken, is mijn inschatting.
Koude en warme waterlagen
Ik probeer het ondiepe gedeelte van een water waar ik inmiddels een hele reeks mooie vissen heb gevangen. Er zwemmen hier allerlei types, afmetingen en gewichten karpers door elkaar. Afgelopen jaar overheerste de wat kleinere torpedo’s in het gedeelte dat ik bevis, het jaar daarvoor waren het vooral de obesitas exemplaren. Een echte verklaring moet ik schuldig blijven. Rond 22:00 uur lig ik in. Het is enigszins koud na de zwoele avonden van het afgelopen weekend. Het rare weersverloop van vanmiddag met kort noodweer en hoosbuien heeft die zwoelheid abrupt beëindigd. De hoge luchtvochtigheid van bijna 100% doet alles klam aanvoelen en het riet is nog lang niet droog van de vele regen die vanmiddag viel. Uit een weekendspeurtocht en het aantal avondjes blanken afgelopen weken zijn toch voorzichtig wat conclusies te trekken. Punt één: de watertemperatuur ligt nog ver onder de 10 graden en punt twee: de karpers liggen nog veelal op hun winterholdings, op wat zonaanbidders in de ondiepere stukken na. Een aantal dagen geleden viste ik nog een blank avondje met een temperatuur van 0 graden, vanavond is deze van 11 naar 9 graden teruggezakt.
Lentegeuren
De geur van het afgestorven riet gaat sterker ruiken naarmate het kouder wordt in de avond. Het is die typische weeïge lucht die je in het voor- en najaar overal ruikt. De geur van het begin of einde van een seizoen. Ik dwaal af in gedachten naar al het moois dat hier boven water is gekomen, maar nog steeds geen spiegel. Misschien is het maar beter ook dat ik die hier nog niet heb weten te vangen, er zou een uitdaging verloren gaan. Vanavond is het windstil en rond middernacht begint een groot springfestijn. In de verte, maar ook een stuk dichterbij, klinken doffe plonsen van springende karpers. Het verse zuurstoflaagje van de hoosbuien van vanmiddag heeft ze getriggert. Boven het water hangt een lichte sluier van waterdamp en het ruikt naar verse ozon.
Zoet of hartig?
Het is inmiddels duidelijk geworden uit mijn observaties, fishfinder scans, temperatuur metingen en blankjes dat het water in het noorden nog te koud is en de vis veel inactief op half water hangt. De zonuren trekken wat vissen richting de kanten, de rest laat zich leiden door de temperatuurschommelingen en aast zuinig. Het is nu extra moeilijk kiezen tussen zoet of hartig aas, vooral tijdens het instant vissen, wat ik voornamelijk doe. Ik probeer tijdens verschillende korte sessies diverse aassoorten en smaken toe te passen, al dan niet voorzien van een soak of liquid. Daarnaast varieer ik met de pva-inhoud. Maar dat één zwaluw de lente niet maakt, wordt snel duidelijk doordat de vertrouwde aasjes hier niet lijken te werken. Omdat ik geen hele nachten door vis wordt de inschatting van de heersende aastijden op het moment er niet makkelijker op. Na drie korte instant-sessies op verschillende plekken rond het water sta ik op nul vissen, tig lijnzwemmers ondanks de vrijwel slappe lijnen en een hoop piepjes uit de Delkims. Het frustreert, maar geeft ook veel stof tot nadenken.
Anders
Dat het anders moet in deze onvoorspelbare periode van het jaar is nu wel duidelijk. Ik probeer het met een natuurlijkere aanpak. De zoete crushies en boilies berg ik weer op en ik ga verder met het zwaardere kaliber 3D-boilies, de bio-insects. Ook vervang ik de pva-inhoud door vers gekookte hennepkorrels. De zoete druppels smog in de pva-zakjes vervang ik door de nieuwe hartige monster crab smog en ik stap over op enkel flink gevulde large pva-bags, zonder verder voer te verspreiden rond het haakaas.
Nacht
Het goed observeren van het heersende karpergedrag, ander aasgebruik en een nieuwe stekkeuze betalen uit. Om kwart over 1 ’s nachts wordt de stilte bruut doorbroken en volgt een harde run. Bij het eerste contact voel ik direct dat het een flink exemplaar betreft. Rustig dril ik de vis af in het donker met een hoofdlijn die een toch wat merkwaardige bocht vertoond? Als de karper voor de kant zit, zwemt hij onder een tak door. De lijn zit onmiddellijk vast. Even voel ik hem kopschudden, vlak daarna mag ik een lege montage binnendraaien. Echt een baalmoment na de moeite die ik in deze zoek-sessies heb gestopt. Zodra ik mijn hoofdlamp aanzet, wordt alles duidelijk. Op de hoofdlijn vlak voor de leader hangt een belachelijk stuk werplood aan een safetyclip. De lijn zit er een slag omheen gedraaid en het is niet mijn lood, want dat hangt een meter lager aan de leader…. Wat is hier in godsnaam gebeurd? vraag ik mijzelf af. Daarna blijft het heel lang stil op de beetmelders, terwijl de karpers de hele nacht blijven door springen.
Het slotakkoord
Diep in de nacht volgt toch uit het niets een explosie aan het wateroppervlak, vlak voor het haakaas van mijn middelste hengel. De explosie wordt gevolgd door een gierende beetmelder. Half weggedommeld schrik ik op en hijs mij uit de lowchair waaraan ik lijk vastgesmolten door het lange wachten. Opeens is alles anders. Kop erbij, blik op scherp en drillen in het donker. De hoofdlamp blijft mooi uit tot het schepmoment! De vis scheert al kopschuddend van links naar rechts door het water, gevolgd door de nodige boeggolven. Na een minuut of twintig rustig drillen, ratelt de slip steeds minder en heb ik hem voor de kant. Inmiddels hangt de lijn van mijn rechter hengel ook over het landingsnet, ook deze tweede lijn is in de dril meegenomen door de karper. Ik knip beide lijnen door, rol het net een stuk op en leg de karper te rusten voor de kant om de fotoapparatuur klaar te zetten. Als ik de vis vervolgens voorzichtig lift in het opgerolde net, voelt hij zwaar aan. Het blijkt een oud bestands schub met een gespleten staart en een hoop geschiedenis over zijn hele lijf. Wat een prachtige karakter vis, brede bouw, hoge kop en klein mondje. Het gevoel van overwinning stroomt door mijn lijf, ik heb ze gevonden. Als alles ingepakt is, strooi ik nog wat handjes insecten bollen over een stuk van het water, over een aantal dagen kom ik hier weer terug!
Tags: angling, carp, carpe, delkim, fishing, instant, karper, karpfe, martinsb, natuur, Netherlands, statisch, vissen, www.carpcityquest.com