Project X (deel III) – Een vleugje herfst
Ik ben er nog zuur van, dat ene fietswrak hoogstwaarschijnlijk volledig bedekt met een dikke laag driehoeksmosseltjes. Twee keer een run diep in de nacht en binnen luttele seconden een volledig gerafelde lijn zonder montage terug. Lossers, ook die horen helaas bij het karpervissen, maar ik kan er na al die jaren nog steeds niet aan wennen.
Opnieuw beginnen
Een week of twee heb ik helemaal geen zin meer in het kanaal, mijn hoofd staat er gewoon niet naar en ik droom zelfs over lijnbreuk. Gelukkig zijn daar de nazomer dagen en heb ik de kans om langer door te gaan met oppervlakte vissen. Hele series volgevreten najaarschubs met de prachtigste kleurenpatronen komen voorbij, dan slaat de eerste nachtvorst toe. De laatste vis waar ik hier mee eindigde was een torpedo schub van rond de meter, ik was lyrisch. De serie lossers maakte daarna een einde aan het ‘kanaalsprookje’ dat zo mooi begon met een korte nachtsessie vol runs. Nu ben ik terug en heb door tijdgebrek slechts twee dagen kunnen voeren. De slip staat potdicht en mijn montages liggen ver genoeg van alles dat eventueel roet in het eten zou kunnen gooien, althans dat hoop ik.
Piep, piep, de lijn loopt langzaam strak en is gegrepen door een voorbijdrijvende balk. Ik positioneer de montages opnieuw en werp wat boilies in de buurt. Daarna volgt een serie snoeiharde lijnzwemmers. Nou lijkt alles al gauw snoeihard met een dichte slip, maar er zwemt zeker wat in de buurt. Een paar uur gaan voorbij wanneer de rechter hengeltop opnieuw begint te tikken. Korte en lange stoten, de Delkim ritmisch meepiepend op het schokken van de top. Aan het begin van de nacht zwelt het getik aan, er is duidelijk wat aan het vreten op de bodem. Tik, tik, tik en de hengel trekt volledig krom door de dichte slip. ‘Oh holy snagears and rodlocks’, wat ben ik toch blij met deze uitvindingen, al moest ik daar op de LOT zelfs nog een extra spanelastiek aan toevoegen. Gelukkig stroomt het hier ‘wat minder hard’ dan op een gemiddelde Franse rivier, tenminste zolang de regen uitblijft.
Groei groei!
Opnieuw verschijnt een Groninger kanalen projectspiegel aan het oppervlak en dat is super, dit keer een wat recentere uitzetter. Gedurende de nacht zakt de temperatuur verder richting de 6 graden en valt de activiteit geheel stil. Morgen begint de ‘oudewijvenzomer’ met zo’n 25 graden, wat een verschil het is nog lang geen ‘echt’ herfstweer, het zijn slechts vleugjes. Ook karpers reageren direct op zo’n weeromslag en ik besluit voorlopig alleen nog verder te voeren en mijn visserij weer richting het oppervlak te verplaatsen.
De kerstshow
Half oktober…. Strooigoed in de winkels, kerstshows in de bouwmarkt en 22 graden in de buitenlucht. De herfst lijkt maar niet op gang te komen terwijl de stad inmiddels volhangt met kerstverlichting. Opnieuw verplaatsten, veel voeren en precisie positioneren, je moet wat op zo’n kanaalbodem vol met troep. Op wat lijnzwemmers en loze piepen na blank ik een avond, maar dat hoort er ook bij. De keer daarop is het eindelijk herfst. Motregen en harde wind beheersen de korte nachtsessie waarin ‘De gebochelde van de Notre Dame’ mijn net weet te vinden en bij deze knikstaart blijft het de verdere nacht. Ik las weer een korte pauze in en blijf verspreid doorvoeren, je weet tenslotte maar nooit hoe het verder zal verlopen. Hengeltjes uit of lekker Netflixen op de bank? je kan het vast wel raden!
Tags: carp, Drenthe, Fotografie, Groningen, hengelsport, HSF Groningen Drenthe, kanaal, kanaalvissen, karper, karper uitzet, karpervissen, Project X, quest, schubkarper, SKP, Spiegelkarper, spiegelkarper project, Stad, urban, vissen, visverhalen