Karpervissen to the max

De uil

48 uur mist, Groningen gaat gehuld onder een dunne deken van stroperige mist alsof het een scene van ‘Lord of the rings’ betreft. Terwijl de beelden op televisie uit het zuiden des lands van terrasjes in de volle zon de revue passeren, hebben wij hier te maken met een dag en nacht temperatuur die met enig geluk de negen graden aantikt maar vaker daaronder zakt. De watertemperatuur zakt plotseling ook als een malle en zowel ’s nachts als overdag bewegen de karpers zich nog maar traag en azen kort.


Patronen
Ik zie het terug tijdens mijn observaties, de herfstmodus is bijna wintermodus geworden zelfs de witvis begint zich anders te gedragen, dit alles past geheel in de lijn van het ietwat vreemde weerspatroon over het gehele jaar 2015. Toch pak ik mijn uurtjes, meestal een aantal aan het eind van de middag omdat ik voor de langere avondsessies op dit moment geenDe Uil tijd heb. Dankzij de ‘wintertijd’ is het rond etenstijd alweer pikkedonker en zitten de paar uurtjes blanken er op. Ik kan gaan opwarmen thuis onder het genot van een warme maaltijd.


Onverwachts bezoek

Een uil strijkt neer in het bosje naast mij, even paniek!. Camera nog in de tas, juiste objectief niet op de body, cameratas nog in het onderste vak van de rugzak. De uil begint zijn verenkleed te wassen alsof ik er niet ben en in stealth modus pak ik mijn tassen uit en schroef de boel in elkaar. Nu komt deel twee, een objectief scherp stellen in het donker door het kijkvenster en voorflitsen zonder dat meneer de uil wegvliegt.


Lucky shot?

Ik schiet een serie van vijfentwintig foto’s met diverse instellingen waarvan er twee perfect lukken. De uil boent ondertussen rustig verder door zijn verenkleed, ik weet niet wat ik meemaak!. Fotograferen in de natuur maakt mijn vishobby pas echt compleet en brengt mij zoveel meer, echt blanken is er nooit meer bij.

De-Uil-2

 

Tags: , , , , , ,